شهادت حضرت فاطمه علیها السلام :
حضرت فاطمه (س) بروایتی قوی ۹۵ روز پس از ارتحال پیامبر خدا(ص) زنده و پس از تحمل رنج فراق و آزار و اذیت پدید آمده، رهسپار وصال معبود و دیدار محبوب شد. آن حضرت سرانجام در اثر ضربت هایى که در اثر هجوم به خانه اش متحمّل شده بود، در بستر بیمارى افتاده بود. فاطمه(س) ملاقات با زنان مدینه را پذیرفت؛ ولى ملاقات با حاکمان را نپذیرفت و تنها پس از وساطت امیر مؤمنان(ع) حاضر به ملاقات با آنان شد.
وصیّت حضرت فاطمه (ع) نیز ابعاد سیاسى، اجتماعى دارد. ایشان وصیّت کرد که غسل و کفن و دفنش شبانه انجام شود و هیچ یک از کسانى که به حقوق ایشان تعدّى و تعرّض کرده اند، در مراسم تشییع و نماز بر ایشان حاضر نباشند.
سرانجام، ایشان در روز شهادت خود، غسل کرد، لباس تازه پوشید و فرمود: «به زودى قبض روح خواهم شد». پس از ۷۵ روز یا به روایتى ۹۵ روز، در سیزدهم جمادى الاولى (هجدهم مرداد) یا سوم جمادى الآخره (هفتم شهریور) سال یازدهم هجرى با پیامبر(ص) همدم و همنشین شد.
امیر مؤمنان(ع) عمل به وصیّت ایشان را بر خود لازم شمرد و همه کارهاى مربوط به دفن ایشان را شبانه انجام داد. على(ع) خود، فاطمه(ع) را غسل داد، کفن کرد، بر او نماز خواند و جسم نحیف و آزرده همسر باوفایش را به دل خاک سپرد.
امیر مؤمنان(ع) بنابر وصیّت حضرت فاطمه(ع) محلّ دفن ایشان را پنهان کرد، بدین سان که صورت هاى قبرى را در قبرستان بقیع درست کرد؛ ولى محلّ قبر را مشخّص ننمود. امّا قرائن فراوانى وجود دارد که مدفن آن حضرت، منزل ایشان و در نزدیکىِ مزار پیامبر(ص) است. منبع: حکمت نامه فاطمى، از صفحه ۱۷ تا صفحه ۴۰
روایاتی در این باره :
رسول خدا صلی الله علیه وآله :
إنَّ اللَّهَ یَغضَبُ لِغَضَبِ فاطِمَهَ و یَرضی لِرِضاها
به یقین خداوند با خشم فاطمه به خشم می‌آید و با خشنودی او خشنود می‌شود
بحار الأنوار ، ج ۴۳ ، ص ۳۲۰ .
حضرت محمد صلی الله علیه وآله :
إنَّ فاطِمهَ بَضعَهٌ مِنّی و هِی نورُ عَینی و ثَمَرَهُ فُؤادی ؛ یَسوؤُنی ما ساءَها و یَسُرُّنی ما سَرَّها و إنَّها أوَّلُ مَن یَلحَقُنی مِن أهلِ بَیتی
فاطمه پاره تن من و روشنی دیده و میوه دل من است . آنچه او را ناراحت کند مرا ناراحت می‌کند و آنچه شادش کند ، مرا شاد می‌کند ؛ او نخستین کس از اهل‌بیت من است که به من می‌پیوندد
الأمالی ، صدوق ، ص ۵۷۵ .
ولی خدا علی علیه السلام :
إنَّ فاطِمَهَعلیها السلام لَم تَزَل مَظلُومَهً ، مِن حَقِّها مَمنوعَهٌ و عَن مِیراثِها مَدفوعَهٌ
فاطمه همواره مظلوم و از حق و میراث خود محروم بود
الأمالی ، طوسی ، ص ۱۵۵ .
حضرت مهدی علیه السلام :
إنَّ لِی فی إبنَهِ رَسولِ‌اللَّهِ اُسوَهٌ حَسَنهٌ
دختر رسول خدا (فاطمه) برای من سرمشقی نیکو است
الغیبه ، طوسی ، ص ۲۸۶ .
دخت گرامی رسول الله حضرت فاطمه علیها السلام :
إلزَم رِجلَها ؛ فَإنَّ الجَنَّهَ تَحتَ أقدامِها
در خدمت مادر باش ؛ زیرا بهشت زیر قدم‌های مادران است
کنزالعمّال ، ح ۴۵۴۴۳ .
دخت گرامی رسول الله حضرت زهرا علیها السلام
إذا حُشِرتُ یَومَ القِیامَهِ أشفَعُ عُصاهَ اُمَّهِ النَّبِیّ‌صلی الله علیه وآله
آن گاه که در روز قیامت برانگیخته شوم ، گناهکاران امّت پیامبر اسلام را شفاعت خواهم کرد
إحقاق الحقّ ، ج ۱۹ ، ص ۱۲۹ .
دخت گرامی رسول الله حضرت زهرا علیها السلام
إنْ کُنتَ تَعمَلُ بِما أمَرناکَ و تَنتَهی عَمّا زَجَرناکَ عَنهُ فَأنتَ مِن شیعَتِنا و إلّا فَلا
اگر به آنچه تو را به آن فرمان می‌دهیم عمل کنی و از آنچه برحذر می‌داریم دوری کنی ، از شیعیان مایی و الّا هرگز
بحار الأنوار ، ج ۶۸ ، ص ۱۵۵ .
دخت گرامی رسول الله حضرت فاطمه علیها السلام
حُبِّبَ إلَی من دُنیاکُم ثَلاثٌ : تِلاوَهُ کِتابِ اللَّهِ و النَّظَرُ فی وَجهِ رَسولِ اللَّهِ و الإنفاقُ فی سَبیلِ اللَّهِ
از دنیای شما محبّت سه چیز در دل من نهاده شد : تلاوت قرآن ، نگاه به چهره پیامبر خدا و انفاق در راه خدا
نهج الحیاه ، ح ۱۶۴ .
دخت گرامی رسول الله حضرت فاطمه علیها السلام
یا أباالحَسَنِ! إنّی لأَستَحیی مِن إلهی أن اُکَلِّفَ نَفسَکَ مالاتَقدِرُ عَلَیهِ
ای علی! من از پروردگارم شرم دارم که چیزی از تو درخواست کنم که توان برآوردن آن را نداشته باشی
بحار الأنوار ، ج ۴۳ ، ص ۵۹ .
دخت گرامی رسول الله حضرت فاطمه علیها السلام
بِشرٌ فی وَجهِ المُؤمِنِ یُوجِبُ لِصاحِبِهِ الجَنَّهَ
خوش‌رویی هنگام روبه رو شدن با مؤمن ، بهشت را بر فرد خوش رو واجب می‌کند
بحار الأنوار ، ج ۷۵ ، ص ۴۰۱ .
